Żona Zbyszka
Stefania, z domu Frasz urodziła się w 1923 roku w pow. Janowiec, woj.
poznańskie. Rok później, z rodzicami, siostrą i bratem wyjechali do
Trembowli (dawne województwo Tarnopolskie). Matka zmarła, jak Stefania
("Stenia") miala 6 lat. W rok później ojciec ożenił się ponownie. Po
wkroczeniu do Trembowli Sowietów we wrześniu 1939 roku, ojciec Stefanii,
który był Policjantem, został aresztowany (zobacz
obok - informacje wg. danych Osrodka KARTA), a Stefania z macochą,
(również Stefanią) zostały wywiezione 13 kwietnia 1940 roku do Z.S.R.R.
Podróż
towarowymi wagonami trwała ponad miesiąc i w końcu dojechały do
wschodniego krańca Kazachstanu, gdzie zostały osadzone i pracowały w
sowchozie "Bolszewik", w pow. Kokpekti, woj. Semipalatynsk (obecnie
Semej), niedaleko Karagandy. Mieszkały w lepiankach bez okien i drzwi.
Po zwolnieniu z tego obozu pracy ("amnestii") w 1941 roku udały się
przez Ust-Kamenogorsk nad Irtyszem do Jangijulu na południowym krańcu
Kazachstanu (niedaleko Taszkentu w Uzbekistanie), gdzie stacjonowało
nowo tworzone Wojsko Polskie. Tam znalazły ojca, który przybył tam
wcześniej po zwolnieniu z więzienia. Po krótkim pobycie w Jangijulu,
razem wyjechali z Wojskiem do Krasnowodska (obecnie Semej w
Turkmenistanie) i statkiem przez Morze Kaspijskie do Pahlevi (Bandar-e
Anzali) w Iranie i do Teheranu (zobacz). Stefania z ojcem wstąpiła w
maju 1943 roku w Teheranie do Armii Polskiej i przez Iran i Irak (Egipt,
Liban i Syrię) dotarli do Palestyny. W Nazarecie Stefania wstąpiła do
Szkoły Młodszych Ochotniczek i 20 maja 1947 roku otrzymała z rąk
Generała Andersa świadectwo ukończenia Gimnazjum i Liceum
Humanistycznego. W 1947 roku rodzina wyjechała do Anglii gdzie Stefania
poznała Zbyszka i gdzie się pobrali w lipcu 1948 roku. Ojciec Stefanii z
żona wyjechali do Argentyny w 1948 roku (gdzie on zmarł w 1974 roku).
Wyjazd Stefanii i Zbyszka się opóźniał i wreszcie oni również dotarli do
Argentyny w 1951 roku. Syn Adam urodził się jeszcze w Anglii, a córka
Ewa już po przyjeździe do Argentyny.
Terebovlia -
https://en.wikipedia.org/wiki/Terebovlia
Trembowla
-
https://pl.wikipedia.org/wiki/Trembowla (ukr. Теребовля) – miasto
rejonowe na zachodniej Ukrainie w obwodzie tarnopolskim, nad rzeką
Gniezna, dopływem rzeki Seret. (...)
Trembowla to
jedna z najstarszych osad ziemi halickiej. W 1097 miejscowość po raz
pierwszy wzmiankowana w kronikach. W XI wieku była siedzibą księstwa
Rościsławowiców. W roku 1340 (według Mychajła Hruszewskiego w 1349[3])
przeszła w posiadanie króla Kazimierza Wielkiego, który zbudował tu
zamek, o czym wspominają kroniki Janka z Czarnkowa i Jana Długosza.
(...)
W 1389
Władysław Jagiełło wydał w Sieradzu dokument (znany z kopii z 1766), w
którym nadał Trembowli prawo magdeburskie, z tym zastrzeżeniem, że w
sprawach cywilnych, których wójt i rajcy rozstrzygnąć by nie zdołali,
odnosić się mają do magistratu lwowskiego, celem ostatecznego
rozpoznania i uzyskania wyroku. Nadanie to potwierdzali i rozszerzali
następni królowie. Król Kazimierz Jagiellończyk wracając z Kamieńca
Podolskiego zatrzymał się tu 14 września 1448.
W 1498 miasto ucierpiało podczas najazdu hospodara mołdawskiego Stefana
III, (...) Gdy 13 marca 1515 Tatarzy napadli na ziemię halicką, przeciw
nim ruszył z Buczacza hetman polny koronny Jan Tworowski (...) Podczas
najazdu tatarskiego z 1575 Trembowla, broniona przez Jakuba Pretwicza,
uległa zniszczeniu. (...) 20 września 1675 10 tys. Turków przystąpiło do
oblężenia zamku w Trembowli. (...) Na skutek I rozbioru Polski w 1772
miasto zostało zajęte przez Austriaków, zachowując funkcję miasta
powiatowego[7]. (...) W 1913 miasto liczyło 10 tysięcy mieszkańców, w
tym 4 tys. Polaków, 3,2 tys. Rusinów i 2,8 tys. Żydów. (...)
Od 17
września 1939 do czerwca 1941 i w latach 1944–1991 w ZSRR. (...)
W czasie II wojny światowej oddziały UPA, przy czynnym udziale
miejscowej cywilnej ludności ukraińskiej, na terenie powiatu
trembowelskiego wymordowały około 3 000 Polaków[8]. W 1945 niemal cała
polska ludność Trembowli została zmuszona do opuszczenia swego miasta.
(...)
19-03-2023
31-10-2018
