(1904—1985), nauczycielka, organizatorka bibliotek. Ur. 21 VI w 
            Siedlcach, w wielodzietnej rodzinie chłopsko-robotniczej jako córka
            
            Wiktora Tymińskiego i Elżbiety z Zarzyckich. Początkowo uczyła się w
            
            domu pod kierunkiem starszej siostry, następnie w klasie wstępnej
            
            gimnazjalnej, w l. 1916—1924 — w Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w
            
            Siedlcach. W r. akad. 1924/1925 studiowała historię na Wydz. 
            Filologicznym UW, w l. 1929—1931 — w Wolnej Wszechnicy Polskiej 
            (Studium 
            Pracy Społeczno-Oświatowej — Grupa Bibliotekarska).
            
            Od r. 1925 do 1935 uczyła w szkołach powszechnych w Zelwie koło 
            Wołkowyska, Stoczku Łukowskim, Siedlcach i Hołubli. Od 15 I 1935 r. 
            do 
            wojny pracowała w KOSL jako instruktor oświaty pozaszkolnej. W tym
            
            czasie realizowała akcję zbiorowego opracowania bibliotek ruchomych 
            w 
            województwie. W latach okupacji była nauczycielką w Lublinie, 
            później 
            kancelistką w Łukowie.
            
            15 VIII 1944 r. podjęła pracę w KOSL, od maja nast. r. jako p.o.
            
            kierownika Ref. Bibliotek, od 1 VII 1950 r. — Samodzielnego Ref. 
            Bibliotek Wydz. Oświaty PWRN, od 16 III 1952 do końca r. 1955 — 
            samodz. 
            ref. Bibliotek i Czytelnictwa Wydz. Kultury PWRN. Była organizatorką
            
            pierwszego po wojnie Święta Książki Polskiej, współautorką uchwały 
            WRN z 
            10 1 1945 r. o samorządowych publicznych bibliotekach powszechnych,
            
            główną realizatorką dekretu z 17 IV 1946 r. o bibliotekach i opiece 
            nad 
            zbiorami bibliotecznymi na Lubelszczyźnie, autorką źródłowych 
            publikacji o tematyce bibliotekarskiej w „Samorządzie", 
            „Rzeczypospolitej", „Bibliotekarzu", „Gazecie Lubelskiej" i 
            wydawnictwach zbiorowych.
            
            Zm. 14 III w Lublinie, pochowana została na cmentarzu na Majdanku. 
            Z 
            małżeństwa z inż. Zenonem Wajszczukiem pozostała córka Teresa Maria
            
            (zamężna Jaroszyńska), dr nauk przyrodniczych, starszy wykładowca 
            AR w 
            Lublinie.
            
            /Fot. w zbiorach rodzinnych; J. Smolarz, Bronisława P. Wajszczukowa 
            (21 
            VI 1904—14 III 1985), „B. Lub." r. 30 : 1985 s. 34—36, portr.; 
            [tenże] 
            J. S., Bronisława Wajszczukowa (1904—1985), „Bibliotekarz" 1985 nr 9 
            s. 
            3 okł.; Arch. Kuratorium Ośw. i Wychow, w Lub., Dokumenty osób. 168;
            
            Arch. UWL, Org. 10; Inf. męża Z. Wajszczuka z Lublina./
            
            /Jan Smolarz/
            
            Źródło: Słownik biograficzny miasta Lublina